نوروز و رمضان

نوروز در ایران مصادف با نخستین روز بهار است و همه جهان تولد تازه‎ای آغاز می‎کنند و در هیچ جای دنیا یک چنین موقعیتی برای نوروزشان ندارند که اول بهار اول سرسبزی طبیعت با جشن ملی و روحانی آمیخته شده باشد.
نوروز نماد وحدت، انسجام، همدلی و هم‌نوایی ایرانیان است. به این اعتبار که این جشن ملی چونان چتری وسیع، همه طوایف، اقوام، مذاهب و سلیقه‌های متفاوت فکری و فرهنگی را دربر گرفته و همه را بر سفره نمادینی به نام هفت‌سین می‌نشاند. گویا هفت‌سین نمادی است از اقوام گوناگون که مانند هفت رنگ مختلف رنگین‌کمان در کمال دوستی و احترام در کنار هم نشسته و از ترکیب خود نوری واحد به نام اتحاد و انسجام ملی را به نمایش می‌گذارند. در نوروز ویژگیهایی است که این ویژگیها از نظر اخلاق، معرفت و دین مورد توجه است. به جهت اینکه در وهله اول سپاس یزدان برای نعماتی است که به انسان ارزانی داشته و آغاز فصل زایش است. دیگر به جهت این است که گفته می‎شودکسانی که با هم کدورت داشتند آشتی کنند، فرهنگ آشتی و دوستی را تبلیغ می‎کند.
در نوروز ویژگیهایی است که این ویژگیها از نظر اخلاق، معرفت و دین مورد توجه است. به جهت اینکه در وهله اول سپاس یزدان برای نعماتی است که به انسان ارزانی داشته و آغاز فصل زایش است. دیگر به جهت این است که گفته می‎شودکسانی که با هم کدورت داشتند آشتی کنند، فرهنگ آشتی و دوستی را تبلیغ می‎کند.
رفتن کوچکترها به دیدن بزرگترها ، بزرگی را اهمیت می‎دهد و نسلها را به یکدیگر نزدیک می‏کند. مسئله دیگر این است که مردم به عیادت بیماران و درماندگان می‏روند. دیگر اینکه همانطور که طبیعت نو می‎شود مردم کهنگی و ماندگیها را از افکار و دلها و ذهنشان دور می‏ریزند. از این جهات نوروز ماندگار مانده و کمتر مراسمی به آن می‏رسد. نوروز همچنین نمایش توجه به محیط‌ زیست و طبیعت انسانی است. در این ایام، گویا نسیمی وزیدن می‌گیرد و فطرت خفته انسانی را بیدار می‌کند و انسان با استمداد از طبیعت، راهی به سوی بازیابی طبیعت انسانی خویش می‌گشاید. سفرهای نوروزی به اقصی نقاط کشور و نیز پناه‌بردن انسان‌ها به طبیعت در روز سیزدهم فروردین‌ را نیز در همین راستا می‌توان ارزیابی کرد.
در تاریخ ایران، بارها رمضان و نوروز با هم مقارن شده‌اند. در گذشته، مردم این ایام را فرصتی برای افزایش خیر و برکت می‌دانستند و سعی می‌کردند با برنامه‌ریزی مناسب، هم از روزه‌داری غافل نشوند و هم آئین‌های نوروز را به گونه‌ای برگزار کنند که منافاتی با عبادات نداشته باشد. روایت‌هایی از علمای دینی و بزرگان تاریخی نشان می‌دهد که همواره به این هم‌زمانی به عنوان فرصتی برای تجدید ایمان و توجه بیشتر به معنویت نگریسته شده است.
نوروز و رمضان، هر دو پیام‌آور نو شدن و رهایی از کهنگی‌ها و غفلت‌ها هستند، در نوروز، طبیعت از خواب بیدار شده و جان می‌گیرد، رمضان نیز فرصتی برای بیداری دل‌ها است.